കണ്ണുനീര്‍

മരതകപ്പച്ചയില്‍ കുരുന്നിലകള്‍ തണല്‍ വിരിച്ച നെല്ലിമര ചോട്ടില്‍ ഇരുന്നു വിങ്ങി വിങ്ങി കരയുകയായിരുന്നു അവള്‍ . ചുറ്റും ശിശിരം ഇലകളും പൂക്കളും കൊഴിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു , കണ്ണീര്‍ തുള്ളികള്‍ക്കൊപ്പം അതും പുല്‍ പരപ്പില്‍ വീണു ചിതറി . അത് വഴി വന്ന പൂച്ചക്കുട്ടി ചോദിച്ചു , '' ഏയ്, എന്തിനാ ഇങ്ങനെ നെലോളിക്കണേ , എന്താ ഉണ്ടായേ ?, പൂച്ചക്കുട്ടി ആവുന്നത്ര ഉച്ചത്തില്‍ കുറുകി ക്കൊണ്ട് ആശ്വസിപ്പിക്കാന്‍ ശ്രമിച്ചു . അപ്പോളോ കരച്ചിലിന് ശക്തി കൂടുകയാനുണ്ടായത് . എങ്കിലും പൂച്ചക്കുട്ടി പിന്മാറിയില്ല . അത് അവളുടെ മടിയില്‍ കയറി ഇരുന്നു തന്റെ മൃദുലമായ ഉടല്‍ അവളുടെ മേനിയോടു ചേര്‍ത്ത് വച്ചു . പക്ഷെ ഇപ്പോള്‍ പൂച്ചകുട്ടിയുടെയും കണ്ണുകള്‍ നിറഞ്ഞു തുടങ്ങിയിരുന്നു . അനിര്‍വചനീയമായ സ്നേഹത്തിന്റെ കണ്ണുനീരാണ് അവളുടെ കണ്ണുകളില്‍ നിന്നും ഒഴുകുന്നത് എന്ന് അതിനും മനസ്സിലായി . നിറഞ്ഞ കണ്ണുകളിലൂടെ അത് കണ്ടു , സുന്ദരമായ പച്ചപ്പ്‌, പൂക്കള്‍ , ഇലകള്‍ , തണല്‍ വീശുന്ന മരം ...

അവരങ്ങനെ ഇരുന്നു . അവളും പൂച്ചക്കുട്ടിയും ....