പോക്കര്‍
-----
ജനലപ്പടിയില്‍ കൈ താങ്ങിയിരിക്കുന്ന കൊച്ചു സുന്ദരീ ,
നിനക്ക് ഞാന്‍ ഒരു ' പോക്ക് ' തരുന്നു .
ഇത് വെറുമൊരു '' ഏയ്‌ , അവിടെയെന്ത്'' എന്ന് നീ കരുതുമ്പോള്‍
ഉള്ളിലൊളിപ്പിച്ച വിഷച്ചിരിയോടെ ഞാന്‍
നിന്റെ മുല ഞെട്ടുകളും നാഭീതടവും ഉള്ളില്‍ നിരുപിച്ചു
പേര്‍ത്തും പേര്‍ത്തും രസിക്കും ,
കാരണം ,
ഞാന്‍ ''പോക്ക്'' തന്നത് അവിടെയാണല്ലോ !
നിഷ്കളങ്കമായൊരു മറു ''പോക്കാല്‍ '' നീ
മറുപടി അയക്കുമ്പോള്‍ , വീണ്ടും ഞാന്‍ തിരയുന്നു
നിന്‍ നിമ്നോന്നതങ്ങളെ
ഇത് മുഖ പുസ്തകതിലെന്റെ യൊരു ചെറു തമാശ .
മടുക്കുമ്പോള്‍ പോകാന്‍ വേരെയെത്രയിടങ്ങള്‍ .
ഈ വിചിത്ര വനത്തില്‍ കാട്ടാളനായി തിമിര്‍ക്കാന്‍ എന്തു സുഖം !
-------
പ്രിയപ്പെട്ട മാം,
ReplyDeleteകവിത നന്നായിട്ടുണ്ട്. ' പോക്ക് ' എന്നാല്‍ നോട്ടം എന്നാണോ?
സ്നേഹത്തോടെ,
ഗിരീഷ്‌
Ath " POKE'' anu
Delete"ഈ" കാലത്തിന്റെയല്ല ഏത് കാലത്തിന്റെയും മുഖമൂടിയഴിയുന്നുണ്ട് ഈ വരികളില്‍ ..ആശംസകള്‍
ReplyDeleteഒരുപാട് സന്തോഷം മുഹമ്മദ്‌ ഈ വരികള്‍ക്ക്
Deleteക്ഷീരമുള്ളോരകിടിന്‍ .....
ReplyDeleteഒന്നും പറയാനില്ല.... നല്ല കോണ്‍സെപ്റ്റ്....
ReplyDeleteവീണ , "പോക്കിന്" ഇങ്ങിനൊരു ദുര്‍മുഖമുണ്ടെന്നു ഇപ്പോഴാ തോന്നുന്നത്.. സത്യമായിരിക്കാം അല്ലെ.. ആവോ ? ആശംസകള്‍.
ReplyDelete