പ്രാര്‍ഥന

ദീപം ,

ജ്വലിക്കുമൊരു കണ്ണുനീര്‍ തുള്ളി പോല്‍ .

ഇമയനങ്ങാതെ ജാലക പ്പഴുതിലൂടെ

ഉറ്റു നോക്കുന്നോരീറന്‍ കാറ്റ് .

എകാന്തമായൊരു പ്രാര്‍ഥന ,

വരികളില്ലാതെയേങ്ങലടിക്കുന്നു.

വിങ്ങും മുറിപ്പാടിലൊരു ചുംബനം

നീട്ടി യാരോടെന്നില്ലാതെ പരിദേവനങ്ങള്‍ .

പ്രാര്‍ഥനയൊരു മെഴുതിരി പോല്‍

ഉരുകിത്തിളക്കുന്നു.

കൈപ്പടത്തിന്‍ മുഖമറക്കപ്പുറം

കാരുണ്യ മിഴികള്‍ തേടുന്നു .

നിശബ്ദത തന്‍ വിങ്ങലുകള്‍

ശബ്ദ ഭരിതമാക്കും രാവില്‍

പ്രാര്‍ഥനയൊരു നിലാവായി

തിരശ്ശീലയുയര്‍ത്തുന്നു.

അനന്തമാം രംഗപടത്തിനു മുന്‍പില്‍

നിതാന്തമായൊരു ദീപനാളം .

നമ്രമാമാത്മാവിന്‍ മന്ത്രമണികള്‍

ഉരസി ചിതറുമൊരു ദീനയാചന.

ഒന്നെയൊന്നു മാത്രം ...

കാത്തുകൊള്‍ക ,

കാത്തുകൊള്‍കയങ്ങകലെ വീശും

ദിവ്യമാമൊരു ശ്വാസക്കാറ്റിനെ.

----

വി. മീനാക്ഷി