Saturday, August 31, 2013

കളിമണ്ണ്‍ - ജീവിത ശില്‍പ്പങ്ങളിലേക്ക് ഒരു എത്തിനോട്ടം


            Making movies is a way of understanding myself and the world. 

       (Ang Lee- Director of Life of pi, Crouching Tiger &Hidden Dragon etc ) 

    


കളിമണ്ണ്‍ എന്ന് സിനിമയെക്കുറിച്ച് അഭിപ്രായം പറയുന്നതിന് മുൻപ് അതിന്റെ സംവിധായകനെപറ്റി ചിലത് പറയേണ്ടതുണ്ട്.അതായത് ,ഈ സിനിമ പല കാരണങ്ങളാലും പ്രദര്‍ശനത്തിനു എത്തുന്നതിനു മുന്പ് വിവാദങ്ങളും വിലക്കുകളും കൊണ്ട് ശ്രദ്ധ പിടിച്ചു പറ്റിയ ഒന്നാണ് . കാണുകയും കേള്ക്കുകയും അനുഭവിക്കുകയും ചെയ്യാത്ത ഒന്നിനെ ചൂണ്ടി വിവാദങ്ങളും കലശലും ഉണ്ടാക്കുന്നത് നമ്മുടെ ഒരു ശീലമായതുകൊണ്ട് അതത്ര കാര്യമാക്കിയില്ല,കാരണം ബ്ലസ്സി എന്നാ സംവിധായകനിൽ വിശ്വാസം തോന്നിയിരുന്നു . 'കാഴ്ച' മുതൽ 'പ്രണയം'വരെയുള്ള സിനിമകൾ പ്രേക്ഷകർക്ക്‌ സമ്മാനിച്ച ഒരു സംവിധായകാൻ നൂതനമായ ഒരു വഴിയിലൂടെ സിനിമയെടുക്കുമ്പോൾ അതിനെ ഗൌരവമായി കാണണം എന്ന് തോന്നുകയും ചെയിതു.മറ്റുള്ളവരിൽ നിന്ന് വേറിട്ട മനുഷ്യമനസ്സിന്റെ അതീവ സങ്കീര്ണ്ണമായ അവസ്ഥകളെക്കുറിച്ചും,ജീവിതം കടന്നു പോകുന്ന പാതകളെക്കുറിച്ചും,വ്യക്തമായ ധാരണകളുള്ള ഒരു ചലച്ചിത്രകാരനാണ് ബ്ലസ്സി എന്ന് ഞാൻ കരുതുന്നു.അതുകൊണ്ട് തന്നെ സ്വാഭാവികമായും അത്തരം നിലപാടുകൾ ഈ സിനിമയിലും പ്രേക്ഷക എന്ന നിലയില്‍ ഞാൻ പ്രതീക്ഷിച്ചു,

കളിമണ്ണ്‍ :

പ്രകൃതിയിലെ ഏറ്റവും സുന്ദരമായ അസംസ്കൃത വസ്തുവാണ് കളിമണ്ണ്‍ .എങ്ങിനെ വേണമെങ്കിലും രൂപപ്പെടുത്താം.അത് ഉദാത്തമാകാം,ശ്രെഷ്ട്ടമാകാം ,നീചമാകാം, വിക്രതമാകാം ; എന്തിനും വഴങ്ങും.ഒരു തരത്തിൽ മനുഷ്യമനസ്സും ജീവിതവും അങ്ങിനെ ആണല്ലോ.സാഹചര്യങ്ങൾ അനുസരിച്ചും ചിന്ത ഗതികൾ അനുസരിച്ചും അത് രൂപപ്പെടുന്നു.എന്ന് പറഞ്ഞാല്‍ ഒരു സിനിമ കാഴ്ചക്കാരിൽ ഉണ്ടാക്കുന്ന പ്രതികരണവും അങ്ങിനെയൊക്കെ തന്നെ.ഒരു കഥയുടെ ചട്ടക്കൂടിൽ നിന്ന് കൊണ്ട് വെളിപ്പെടുത്തുന്ന ചില യാഥാര്‍ത്യങ്ങള്‍ ഈ സിനിമയിൽ ഉണ്ട് . ഒന്നാമത്, സ്ത്രീക്ക് അമ്മയാവുക എന്ന തീവ്രമായ അഭിലാഷം അത് വെറുമൊരു ജൈവിക ത്വരയിലുമുപരി താൻ തീവ്രമായി സ്നേഹിച്ച ഒരാളിന് തന്നിലൂടെ ഒരു പുനര്ജനി -അത് സ്വാഭാവികമായ ഒരാഗ്രഹമാണ്.തന്റെ പ്രിയപെട്ടവന്റെ കുഞ്ഞിനെ ഗര്‍ഭത്തില്‍ ചുമക്കുക,നൊന്തു പ്രസവിക്കുക ഇതൊക്കെ അവൾ അഭിമാന പൂര്‍വ്വം ചെയ്യുന്ന കാര്യമാണ് .ഒരു സ്ത്രീക്ക് മാത്രം സാധിക്കുന്ന കാര്യം. ഈ ചിത്രത്തിലെ നായികയും വ്യത്യസ്തയല്ല.പക്ഷെ അവളുടെ മുന്നില് എന്നന്നേക്കുമായി അടഞ്ഞു പോയ വഴി തുറക്കാൻ ആധുനിക ശാസ്ത്രത്തിന്റെ കൂട്ട് പിടിക്കുന്നു എന്ന് മാത്രം.ഇതിൽ അസഹിഷ്ണുക്കള്‍ ആകാൻ ഒന്നുമില്ല .വാടക ഗര്‍ഭപാത്രങ്ങളും വാടക ബീജദാധാക്കളും ഉള്ള കാലമാണിത്.വിധി വൈപിരീത്യം കൊണ്ട് മാതാപിതാക്കൾ ആകാൻ ഒരിക്കലും കഴിയ്യാത്തവർ വിവാഹം എന്ന പ്രസ്ഥാനത്തിൽ ക്രൂരമായ ആന്തരിക ദുരിതങ്ങൾ പേറി ജീവിക്കുന്ന ഒരു നാടാണ് നമ്മുടെത് .മാതൃത്വംഎന്നത് ഒട്ടും നിസ്സാരമല്ലാത്ത ഒരു കാര്യമാണ് എന്ന് അക്കൂട്ടർ തറപ്പിച്ചു പറയും .ഈ ചിത്രം പ്രധാനമായും മുന്നോട്ടു വെക്കുന്ന ചില ആശയങ്ങളുണ്ട്.അവയവം ദാനം ചെയ്യുന്നതിന്റെ പ്രാധാന്യം, അമ്മയാകുക എന്ന സ്ത്രീയുടെ സ്വാഭാവിക അവകാശം ,ആധുനിക കാലഘത്തിൽ സ്ത്രീകള്‍നേരിടുന്ന പ്രശ്നങ്ങൾ ഇവയോക്കെയാണത് .ഇതൊക്കെ പറയുവാൻ ഒരു ഡോക്യുമെന്ററി എടുത്താല്‍ൽ പോരെ ,ഈ സിനിമയും അതുപോലെയല്ലേ എന്നൊക്കെ തോന്നുന്നവർ ഉണ്ടാകാം .പക്ഷെ ,ജീവിതം കേവലമൊരു ഡോക്യുമെന്ററി അല്ല എന്നതാണ് ഇതിനുത്തരം .അത് തന്നെയാണ് ബ്ലസ്സി എന്നാ സംവിധായകന്റെ മികവും.മീര എന്ന ഐറ്റം ഡാന്സറായ സ്ത്രീയുടെ ,പ്രണയ ഭരിതമായ ദാമ്പത്യത്തിന്റെ കഥയിലൂടെ അവളൊരു വ്യക്തി അഥവാ സ്ത്രീ എന്ന നിലയില്‍ സമൂഹത്തിന്റെ ഭാഗമാകുന്നത്,സമൂഹം അവളുടെ ജീവിതത്തിൽ ഇടപെടലുകൾ നടത്തുന്നത് ,അവളുടെ അതിജീവനം ഇതെല്ലാം സംവിധായകൻ ഈ സിനിമയിലൂടെ കാണിച്ചു തരുന്നു.

ലൈവ് പ്രസവം :

ആഗോള സിനിമയിൽ പ്രസവം യഥാര്‍ത്ഥ സാഹചര്യത്തിൽ ചിത്രീകരിച്ചതിന് ഉദാഹരണങ്ങളുണ്ട് 2012 -ഇൽ റിലീസായ ഫിലിപ്പൈൻ ചിത്രമായ 'തൈ വോംബ് ' എന്ന ചിത്രത്തിൽ പ്രസവരംഗം അതേപോലെ തന്നെ കാണിച്ചിരുന്നു.ആ ചിത്രത്തിലെ അഭിനയത്തിന് നോറ ഓണറിന് ഏഷ്യൻ ഫിലിം അവാര്ഡ് ലഭിക്കുകയുണ്ടായി.എന്നാൽ കളിമണ്ണ്‍ എന്ന സിനിമ കോളിളക്കം സൃഷ്ട്ടിച്ചത് ശ്വേത മേനോന്റെ പ്രസവം ചിത്രീകരിച്ചു എന്നതിലൂടെയാണ്‌.. ; ക്യാമറ ഏതു കോണിൽ വെച്ച് എങ്ങിനെ ചിത്രീകരിച്ചു എന്ന് അറിയാതെ സ്ത്രീ സംഘടനകളും സാമൂഹ്യ സദാചാരപാലകരും കൊടിപിടിച്ച് ഹാലിളകിയത് എന്തിനായിരുന്നു എന്ന് സിനിമ കണ്ടു കഴിഞ്ഞപ്പോൾ അതിശയിപ്പിച്ച ഒരു കാര്യമാണ്.പ്രസവം ശരിക്കും സംഭവിക്കുകയായിരുന്നു,അത് അഭിനയമല്ലയിരുന്നു എന്നതൊക്കെയാണോ എല്ലാവരെയും ചൊടിപ്പിച്ച കാര്യം !!!??? എന്തായാലും തിയറ്ററിൽ കുറെയേറെ പേര് ആ രംഗം കണ്ട്പ്രതീക്ഷിച്ചത് ഒന്നും കാണുവാൻ കഴിയാത്തതിനാൽ കൂവുന്നുണ്ടായിരുന്നു. വൈകാരിക പട്ടിണി അത്രയേറെ ആണെന്ന് വേണം അനുമാനിക്കാൻ..!പക്ഷെ ഒന്നുണ്ട്, ആ രംഗങ്ങൾ ഒരു സ്ത്രീക്ക് മനസ്സിലാകുന്നതുപോലെയോ അവൾക്കു താതാത്മ്യം പ്രാപിക്കാൻ കഴിയുന്നത്‌ പോലെയോ ഒരു പുരുഷന് കഴിയുകയില്ല എന്നത് വാസ്തവം തന്നെയാണ്.പ്രകൃതിയുടെ അത്ഭുത പ്രതിഭാസമാണ് ഏതൊരു സസ്തനിയുടെയും സ്വാഭാവിക പ്രസവം.മനുഷ്യരിൽ അത് അസംഖ്യം പേശികളുടെയും സന്ധിബന്ധങ്ങളുടെയും വികാസത്താലാണ് സാധ്യമാകുന്നത് .ഓരോ പ്രസവത്തിലും ഒരു പുതു ജീവൻ ഉടലെടുക്കുന്നു എന്നതുപോലെ തത്തുല്യമായ ആപൽഘട്ടവും പതിയിരിക്കുന്നുണ്ട് എന്നതും ഓര്ക്കണം .ഒരു പെണ്‍കുട്ടി മാതാവാകുമ്പോൾ മാത്രമാണ് അവൾ പോലും സ്വന്തം അമ്മ കടന്നു പോയ അവസ്ഥഎന്താണെന്നറിയുക.അപ്പോൾ പിന്നെ ബാക്കിയുള്ളവരുടെ കാര്യം എന്ത് പറയാൻ.ഇത്തരം വസ്തുതകൾ വളരെ കയ്യൊതുക്കത്തോടെയാണ് ബ്ലസ്സി പറഞ്ഞിരിക്കുന്നത്.കേവലമായ അകര്ഷണങ്ങളും യഥാര്‍ത്ഥപ്രണയവും അതിന്റെ തീവ്രതയും അതിനെ അനശ്വരമാക്കുവാൻ ഒരു കുഞ്ഞിന്റെ ജന്മം ആഗ്രഹിക്കുന്നതുമെല്ലം തന്നെ നന്നായി അവതരിപ്പിച്ചിരിക്കുന്നു.ഒരു പ്രസവം ഇത്തരത്തിൽ ചിത്രീകരിച്ചത് കൊണ്ട് സദാചാരത്തിന്റെയും സംസ്ക്കാാരത്തിന്റെയും മതിൽകെട്ടുകൾ ഒന്നും ഇടിഞ്ഞു വീഴുമെന്നു തോന്നുന്നില്ല.കാരണം ഒന്നാമത് നടിയുടെയും അവരുടെ ഭാര്ത്തവിന്റെയും പൂര്ണ സമ്മതം അതിനുണ്ടായിരുന്നു.രണ്ടാമാത് കാണികള്‍ക്ക് അപമാനം തോന്നത്തക്കതായ ഒരു രംഗം പോലുംഅതിലുണ്ടായിരുന്നില്ല. ഈ സിനിമ കണ്ടു ഇറങ്ങിയപ്പോൾ എനിക്കെന്റെ സ്ത്രീത്വത്തെക്കുറിച് അഭിമാനമാണ് തോന്നിയത്.ഞാനും അമ്മയാണ് എന്നതില്‍ ഏറെ സംത്ര്പ്തിയും . തിരിച്ചു വന്നു എന്റെ മകന്റെ കുട്ടിക്കാലത്തെ ചിത്രങ്ങൾ നിറഞ്ഞ മനസ്സോടെ ഞാൻ എടുത്തു നോക്കി .എന്റെ കൂടെയുണ്ടയിരുന്നവൾ വിതുമ്പിക്കൊണ്ട് അവളുടെ ഇളയ കുഞ്ഞിന്റെ പിറവി അനുസമരിചു.അങ്ങിനെ എത്രയോ ആളുകള് ഒര്ത്തിട്ടുണ്ടാകാം , ഏറെപ്പേർ അവരുടെ അമ്മയെ ആ നേരം ഈറന്‍ കണ്ണുകളോടെ സ്മരിചിട്ടുണ്ടാകാം ,അതേപോലെ ചിത്രം തീര്‍ന്നപ്പോള്‍ എഴുന്നേറ്റു നിന്ന് കയ്യടിച്ച അനേകം പുരുഷന്മാരും ഉണ്ടായിരുന്നു.അവര്‍ ഭാര്യമാരെ അഭിമാനത്തോടെ പുറത്തേക്ക് ആനയിക്കുന്നതും കണ്ടു.അത് തീര്ച്ചയായും ബ്ലസ്സി എന്ന സംവിധായകന്റെ വിജയം തന്നെയാണ്.

സാങ്കേതികം :
തനിക്ക്‌ ഐറ്റം സോങ്ങും ത്രില്ലര് സീനും വഴങ്ങുമെന്ന് ബ്ലസ്സി ഈ ഫിലിമിൽ കാട്ടിത്തന്നു.ബ്ലസിയുടെ മുന്ക്കാല ചിത്രങ്ങളെ അപേക്ഷിച്ച് കുറച്ചു സീനുകൾ ഒഴികെ മറ്റുള്ളിടത്തു എവിടെയും ഫോടോഗ്രഫി മികവ് കണ്ടില്ല.പക്ഷെ എഡിറ്റിംഗ് ടേബിളിൽ ഏറക്കുറെ അത് പരിഹരിക്കുവാൻ ശ്രമിച്ചിട്ടുണ്ട് .മറ്റൊന്ന് ചിത്രത്തിൻറെ അവസാനം അതിനു ഡോക്യുമെന്ററിസ്വഭാവം വന്നുഎന്നുള്ളതാണ്.തീര്ച്ചയായും ഒരു കലാകാരൻ അയാളുടെ നിലപാടുകൾ ന്യയീകരിക്കേണ്ടി വരുന്ന നിലയിൽ സമൂഹത്തിന്റെയും മാധ്യമത്തിന്റെയും ഇടപെടലുകളും വിമര്ശനങ്ങളും വിപരീത പ്രചാരണങ്ങളും ഉണ്ടാകുന്നത് നിര്ഭാഗ്യകരമാണ്.അത് ലോകത്ത് എവിടെ ആണെങ്കിലും ശരി വ്യക്തിയുടെ ക്രിയാത്മകതയും ഏകാഗ്രമായ അര്പ്പണ ബോധത്തെയും ദുര്ബലപ്പെടുത്തും.അത്തരം അവസ്ഥ ഈ സിനിമ ചെയ്യുമ്പോൾ ബ്ലസ്സിയും അഭിമുഖീകരിചിട്ടുണ്ടാകും എന്നെനിക്കു തോന്നി.ഏതൊരു കലാകാരനായാലും കാലത്തിനും സമൂഹത്തിനും മുൻപേ നടന്നവർ എന്നും വിമര്‍ശിക്കപെട്ടിട്ടുണ്ട്,അവമതിക്കപെട്ടിട്ടുണ്ട്പില്ക്കാലത്ത് കൊണ്ടാടപ്പെടുകയും ചെയിതിട്ടുണ്ട്.ബ്ലസ്സിയിൽ നിന്നും ഇനിയും നലല ചിത്രങ്ങൾ ഉണ്ടാകുന്നതിനായി കാത്തിരിക്കാം .

പിന്കുറിപ്പ് :

ഈ സിനിമയുടെ വസ്ത്രാലന്കാരത്തെ കുറിച്ച പറയാതെ ഇരിക്കുവാൻ കഴിയില്ല,പ്രതേകിച്ചു മീര എന്ന നായികാ കഥാപാത്രത്തിന്റെത് .ഒരു കോസ്റ്യൂമർ വസ്ത്രം രൂപ കല്പ്പന ചെയ്യുമ്പോൾ അത് ക്യാമറക്കണ്ണിൽ എങ്ങിനെയുണ്ടാകും,അത് താരത്തിന്റെ ശരീരഘടനക്കും സർവോപരി ആ സിനിമയുടെ പശ്ചാത്തലം യോജിക്കുന്നുവോ എന്നും ആലോചിക്കേണ്ടതുണ്ട്.കളിമണ്ണിലെ വസ്തലങ്കാരങ്ങളെ 'PATHETIC'എന്നെ പറയുവാൻ കഴിയു. തരക്കെടില്ലത്തത് സുഹാസിനിയുടെത് മാത്രം .

ORIGINAL LINK CLICK HERE

4 comments:

  1. നല്ല നിയന്ത്രണം ഉള്ള ഒരു റിവ്യൂ
    അത് കൊണ്ട് തന്നെ വളരെ സന്തോഷത്തോടെ വായിച്ചു
    കളിമണ്ണ്കണ്ടു ആക്ഷേപിക്കുന്നവർ ആക്ഷേപിക്കട്ടെ
    പുകഴ്ത്തുന്നവർ പുകഴ്ത്തട്ടെ
    കാണികൾ സിനിമ കണ്ടു കയ്യടിക്കട്ടെ
    വീണ നന്നായി

    ReplyDelete
  2. @ kochu- സന്തോഷം :)

    ReplyDelete

Fire Flower