Monday, August 13, 2012

ഗഗന ചാരി .

   ഗഗന ചാരി 
----

വിണ്‍മേഘങ്ങള്‍ക്ക് ചാരെയൊരു
വിചിത്ര പതംഗം , താഴെ-
യാളിപ്പടര്‍ന്നുയരും തീപ്പന്തം പോല്‍
ശിരസ്സ്‌ .
മിഴികള്‍ , ചാരം മൂടിയ കനലുകള്‍
ചിരിച്ചും കരഞ്ഞുമവ ചാരം ചിതറി,
യഗ്നി ച്ചോപ്പു വാക്കിന്‍ തുമ്പില്‍ പ്പുരട്ടി
വിങ്ങും കരള്‍ മുറിവുകള്‍
പൊള്ളിച്ചുണക്കി.


നീട്ടിപ്പിടിച്ച കഠാരയിലെക്കാഞ്ഞു വീണു
കൌതുകം പൂണ്ട മുയല്‍ കുഞ്ഞുങ്ങള്‍
പിടഞ്ഞു മരിച്ചു .
ഒരു നിമിഷവും അവസാന മിടിപ്പെന്നുറക്കെ
ആര്‍ത്തോടുങ്ങിയ ഹൃദയങ്ങള്‍ .
കണ്ണീരിനും വാക്കിനുമിടയില്‍ പായവേ ,
കനല്‍പ്പാളികള്‍ക്കടിയിലമരുമൊരു
കനിവിന്‍റെ കാണാവെണ്‍മുത്തുച്ചിപ്പി.
ഉയരം നോക്കിപ്പറക്കാന്‍ വെമ്പുമെന്‍
പക്ഷി ചിറകിനു തീ പിടിക്കുന്നു .
തുറക്കാത്തയിമകള്‍ക്കുള്ളില്‍ കുതിക്കും
വെള്ളപ്പാച്ചില്‍ ,
നീര്‍ കാത്തെന്‍ മണ്‍ചുണ്ടുകള്‍ വിണ്ടു തകരുന്നു .
കരിഞ്ഞ തൂവല്‍ തുണ്ടുകള്‍ കാറ്റില്‍ ചിതറി പ്പറന്നു -
കൊണ്ടെയിരിപ്പൂ ഞാനങ്ങകലെയെന്‍
മിന്നും ചന്ദ്രതാരകമിരുകൈകള്‍ നീട്ടി
കാത്തിരിപ്പൂ കല്പാന്ത കാലത്തോളം .
------
വി. മീനാക്ഷി 

8 comments:

  1. കല്പാന്തകാലത്തോളം...

    ReplyDelete
  2. നന്നായി .
    ആശംസകള്‍ .

    ReplyDelete
  3. കവിതയുടെ ലാളിത്യവും ചാരുതയും... ഒപ്പം ചെറുതല്ലാത്ത ആശയവും...

    ReplyDelete
  4. Excellent poem. I recited it again and again. All the best.

    ReplyDelete
  5. Excellent poem. I recited it again and again. All the best....

    ReplyDelete
  6. Excellent poem. I recited it again and again. All the best.

    ReplyDelete
  7. രണ്ടു പേര്‍ക്കും ഒരുപാടു നന്ദി .

    ReplyDelete

Fire Flower